Η πάθηση μπορεί να εμφανιστεί λόγω προβλήματος στα μάτια ή να προέρχεται από το κεντρικό νευρικό σύστημα και να αποτελεί επείγουσα ιατρική κατάσταση.
Η όραση είναι μια από τις αισθήσεις του σώματος που επιτρέπει τη σύλληψη και την ερμηνεία των εικόνων, βοηθώντας στην αναγνώριση ό,τι υπάρχει γύρω μας. Ωστόσο, μερικές φορές συμβαίνει ξαφνική απώλεια όρασης για διαφορετικούς λόγους. Και εξακολουθεί να υπάρχει κίνδυνος απώλειας ως επείγον ιατρικό περιστατικό.
Γενικά, η πάθηση οφείλεται σε τοπικό πρόβλημα (στο μάτι) ή προέρχεται από το κεντρικό νευρικό σύστημα.
«Το μάτι είναι ένα στοιχείο που συλλαμβάνει την εικόνα και μεταφέρεται στον εγκέφαλο. Επομένως, αυτά τα μέρη πρέπει να ενσωματωθούν για να λειτουργήσει σωστά το όραμα. Επομένως, η ξαφνική αλλαγή όρασης πρέπει να αξιολογηθεί από ειδικό και το άτομο πρέπει να υποβληθεί σε οφθαλμολογικές και απεικονιστικές εξετάσεις για να εντοπιστεί η αιτία της απώλειας όρασης», εξηγεί ο Claudio Lottenberg, οφθαλμίατρος στο Hospital Israelita Albert Einstein.
Όταν η απώλεια όρασης είναι ξαφνική και εμφανίζεται γρήγορα, θα μπορούσε να είναι επείγουσα ιατρική κατάσταση. Η διάρκεια ποικίλλει από δευτερόλεπτα σε ημέρες και επηρεάζει και τα δύο μάτια ή μόνο ένα. Αξίζει να αναφέρουμε ότι διαφέρει από τη σταδιακή απώλεια όρασης, που συνήθως συμβαίνει με τα χρόνια.
Δείτε επίσης: Οφθαλμικές παθήσεις | συνέντευξη
Βασικές αιτίες
Η απώλεια όρασης συμβαίνει λόγω προβλημάτων σε οποιοδήποτε σημείο της οπτικής διαδικασίας. Πάντα, αλλαγές στα μάτια, τα νεύρα και την όραση του εγκεφάλου προκαλούν ξαφνική απώλεια όρασης.
“Μια κατάσταση μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή. Το άτομο συνειδητοποιεί ότι η όραση είναι ξαφνικά χαμηλή ή κλείνει το ένα μάτι και παρατηρεί ότι δεν βλέπει με το άλλο, για παράδειγμα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, υπάρχει κίνδυνος μη αναστρέψιμης απώλειας όρασης, ακόμη και με έγκαιρη θεραπεία», λέει η Nilva Simeren Bueno, καθηγήτρια στο Τμήμα Οφθαλμολογίας και επικεφαλής του τομέα του αμφιβληστροειδούς και του υαλοειδούς στο Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο (Unifesp).
Μεταξύ των παθήσεων υγείας που προκαλούν ξαφνική απώλεια όρασης είναι:
- Αρτηριακή υπέρτασηκαθώς η επίμονη υψηλή αρτηριακή πίεση προκαλεί βλάβη στον αμφιβληστροειδή (υπεύθυνος για τη λήψη εικόνων για την όραση).
- Καρδιαγγειακά νοσήματα όπως εγκεφαλοαγγειακό ατύχημα (εγκεφαλικό);
- Λοιμώδη νοσήματα όπως φυματίωση, τοξοπλάσμωση είναι σύφιλη;
- Ρευματολογικά νοσήματα, όπως λύκος;
- Νευρολογικές παθήσεις όπως καλοήθεις όγκοι και σκλήρυνση κατά πλάκας.
- Τραύμα;
- Προβλήματα αμφιβληστροειδούς, όπως π.χ απόσπαση που προκαλεί χαμηλή όραση και διακυβεύει την ωχρά κηλίδα (κεντρική όραση).
- Φλεγμονή οπτικού νεύρου;
- Φλεγμονή των μηνίγγων;
- Αιμορραγία του υαλοειδούς, δηλαδή ενδοφθάλμια αιμορραγία που προκαλείται από ρήξεις αμφιβληστροειδούς και διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια (επιπλοκή του διαβήτη).
- Γλαυκώμα.
Διάγνωση και θεραπεία
Είναι απαραίτητο, όταν εμφανίζεται ξαφνική τύφλωση, το άτομο να αναζητήσει άμεση ιατρική βοήθεια, ώστε η κατάσταση να μην εξελιχθεί σε μόνιμη απώλεια όρασης.
«Απαραίτητη η αναζήτηση οφθαλμίατρου για να γίνει πλήρης οφθαλμολογική εξέταση, με αντανακλαστικά της κόρης, οπτικό πεδίο, διαστολή της κόρης για εξέταση του βυθού του οφθαλμού. Εκτός από τον υπολογισμό της οπτικής οξύτητας, είναι σημαντικό να γίνει χαρτογράφηση αμφιβληστροειδούς, οπτική τομογραφία χειρισμού και μαγνητική τομογραφία κρανίου και τροχιακού», προσθέτει ο Δρ. Καλός.
Κάθε περίπτωση πρέπει να αξιολογείται κλινικά ξεχωριστά. «Η αντίληψη του ασθενούς είναι σημαντική. Ωστόσο, το άτομο μπορεί να αισθάνεται ότι η απώλεια όρασης ήταν απότομη και δεν συνέβη αυτό. Η σύσταση είναι να ελεγχθούν οι δομές του οφθαλμού (αμφιβληστροειδής, φακός, κερατοειδής) με την πλήρη οφθαλμολογική εξέταση και να γίνει διάγνωση», λέει η δρ. Lottenberg.
Η θεραπεία εξαρτάται από την αιτία της απώλειας όρασης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν είναι δυνατή η αναστροφή της κατάστασης. Όμως, γενικά, ενδείκνυται η θεραπεία της νόσου που προκάλεσε την πάθηση.
Εάν ο ειδικός εντοπίσει ότι η αιτία της απώλειας όρασης είναι μια ασθένεια του αμφιβληστροειδούς, μπορεί να ενδείκνυται ενδοφθάλμια ένεση ή θεραπεία με λέιζερ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ενδείκνυται χειρουργική επέμβαση.
Δείτε επίσης: Πώς θα καταλάβετε αν κάτι δεν πάει καλά με τα μάτια του μωρού
Σχετικά με τον Συγγραφέα: Η Samantha Cerquetani είναι δημοσιογράφος που επικεντρώνεται στην υγεία και την επιστήμη και συνεργάζεται με το Portal Drauzio Varella. Γράφει για την ιατρική, τη διατροφή και την ευεξία.